Δευτέρα 21 Ιουλίου 2008

ΤΡΕΛΟΣ


Ο Τρελός λοιπόν, αποτελεί αλάνθαστη σταθερή πηγή έμπνευσης για τους περισσότερους δημιουργούς από πάντα. Σε αυτό το συμπέρασμα κατέληξα όταν από δαιμονισμένη τύχη ένας τοπικός ραδιοφωνικός σταθμός έπαιξε συνεχόμενα τρεις ελληνικές Rock τραγουδάρες, με τη λέξη "τρελός" σε περίοπτη θέση σε κάθε τίτλο και το θέμα όλων λίγο πολύ να εξιστορεί έναν τρελό μοναχικό τύπο και τα κατορθώματά του.
Απορημένος λοιπόν από την ομοιότοτητα των τραγουδιών στο θεματικό μέρος των, αφέθηκα σε έναν συνεπαρμένο ειρμό ερωτοαπαντήσεων μέσα στο μυαλό μου προσπαθώντας να ανακαλύψω το κρυμμένο μυστικό της όλης υπόθεσης. Με χαρά μου λοιπόν μοιράζομαι μαζί σας την αλήθεια πίσω από όλη την ιστορία που κάθε άλλο παρά κρυμμένη ήταν:
Η όλη περιγραφή γίνεται για τα άτομα που σε κάποια χρονική περίοδο της ζωής τους μένουνε μόνοι, υποχρεώνοντας μοιραία και άθελά τους την υπόλοιπη κοινωνία να τους χαρακτηρίζει τρελούς. Δε πιστεύω ότι το κάνει συνειδητά, όχι τελείως τέλος πάντων, αλλά οδηγείται εκεί μέσω σταθερών οδών πληροφόρησης για το τι είναι φυσιολογικό και τι όχι. Είναι πολύ λογικό λοιπόν, ανθρώπους που αναπτύσσουν διαφορετικούς τρόπους να περνούν το χρόνο τους, να τους χαρακτηρίζει τρελούς, μη φυσιολογικούς και άλλα τέτοια.
Αυτό που αδυνατεί να καταλάβει είναι πως πολλές και διάφορες εμπειρίες μπορεί να χρειάζονται στη ζωή ενός ανθρώπου για να συνειδητοποιήσει τι είναι σημαντικό για αυτόν τον ίδιο. Και το να μείνει μόνος του για ένα διάστημα τον οδηγεί μαθηματικά σε ένα συμπέρασμα πολύ πιο ισχυρό από τα άλλα. Ένας άνθρωπος περνώντας από τη μοναξιά μπορεί και είναι σε θέση να ξέρει πως ό,τι έχει αξία σε αυτή τη ζωή μπορεί να συμπτυχθεί ως η αλληλεπίδρασή του με τους υπόλοιπους ανθρώπους... Δεν το διάβασε σε κάποιο blog ούτε το άκουσε στη τηλεόραση, το ένιωσε μέσα του εκείνες τις ώρες που δεν είχε κανέναν.
Έτσι, την επομένη που βγήκε από το σπίτι - καταφύγιο - ήξερε που να στρέψει τη προσοχή του. Και μιλούσε στους ανθρώπους, βιαστικοί όπως περνούσαν, για χαμόγελα και ομορφιές ασύγκριτες, μοναδικές!! Και αδυνατώντας ο κόσμος να αντιληφθεί την έννοια στα λόγια του μέχρι τότε μοναχικού τύπου, αποφασίζει να τον χρίσει τρελό αφού αρκετά ασχολήθηκε με κάτι τόσο ασήμαντο όσο να μη μπορεί να το καταλάβει.
Δε θέλει και πολύ. Οποιοσδήποτε από εμάς λίγο ή πολύ έχει περάσει από κάποιου είδους παρόμοια θέση, εμπνέοντας με τη σειρά του κάποιο πιο ανοιχτόμυαλο και δημιουργικό πνεύμα να χαρίσει σε αυτήν ακριβώς την κατά κόσμον "σκληρή" εμπειρία ευκολότερη πρόσβαση από το βίωμα της το ίδιο, φτιάχνοντας ένα τραγούδι, ένα ποίημα ή απλά ένα κείμενο.

3 σχόλια:

plants VS anunaki είπε...

Άρχοντα τις καλησπέρες μου,
έγραψες πάλι ρε κερατά..



Υ.Γ. Μήπως την αφορμή την πήρες όχι από Rock σταθμό αλλά από κανα Love radio ακούγωντας το άσμα "Πως ο καημένος ο τρελός πονούσε για μια γυναικα.Το ξερω θα ρθεις μια μερα να με ξαναβρεις?" Ε?

topis είπε...

Αρε εντόπιε δεν αφήνεις τπτ να ξεφύγει!! έτσι; Τις καλησπέρες λοιπόν στο μοναδικό, μέχρι τώρα, ενεργό αναγνώστη...

Unknown είπε...

Αν είσαι ποιητής τρελός

και μέσα στο όνειρο θέλεις μόνιμα να ζεις

αν τις νύχτες οι λέξεις

απ τα χείλη σου δραπετεύουν

σκύψε βαθιά μες τη ψυχή σου

εκεί θα βρεις τη δύναμη

που οδηγεί τα βήματα σου

δες μέσα στο όνειρο

κι άγγιξε την αλήθεια σου ...

kalo kalokairi 8ano!!!