Τρίτη 27 Σεπτεμβρίου 2016

ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΑΓΓΑΡΕΙΑ

Σ' ένα υγρό σοκάκι ζεις
Με δυο κουβέρτες προσπαθείς να ζεσταθείς
Ένα παλιό παλτό νομίζεις κρύβει τη βρωμιά σου
Ένα καπέλο τα μακριά και κατσαρά μαύρα μαλλιά σου

Χαμογέλα στον περαστικό
μπας κι αφήσει κανένα ψιλό
Το ξέρω πως δεν το θέλεις, πάλι
Το 'χεις ανάγκη όμως, και η ανάγκη αυτή στο επιβάλλει

Μια φυσαρμόνικα να σου κρατάει συντροφιά
Μα ξέρεις μόνο μια 'γαπημένη σου ροκιά
Κι ο πιο καλός σου φίλος είναι το κρασί
Θέλω να ξέρεις πως αυτή η γειτονιά σ'αγάπησε πολύ

Έλα, πούλα λίγη χαρά
Όπως και οι άλλοι, υποκρίσου για λεφτά
Το ξέρω πως δεν το θέλεις, πάλι
Το 'χεις ανάγκη όμως, και η ανάγκη αυτή στο επιβάλλει

Σε λίγ' ο ήλιος πάλι θα κρυφτεί
Και στη γωνιά σου έχεις τώρα μαζευτεί
Παραμιλάς ξανά μονάχος με μανία
Το σάπιο κίτρινο χαμογελό σου κατέντησε πια μι' αγγαρεια

Ζητιανεύεις, ζητιανεύω χαρά
Δως μου λίγη ακόμα για μια τελευταία φορά
Το ξέρεις πόσο το θέλω πάλι
Και πως μι' ανάγκη έχω για ένα χαμόγελο μεγάλη

Το ξέρεις κι εσύ, το ξέρω κι εγώ
Τί μας έμεινε στον κόσμο αυτό
Κι όλου του κόσμου το κοινό μας μυστικό
Ένα χαμόγελο μέσα στο άγριο θεριό

Δεν υπάρχουν σχόλια: